VSS | Bill Bikales

Over the last three decades a highly inaccurate view of Mongolia’s early transition experience has circulated widely. That view can be summarized as: ‘International Financial Institutions (IFIs) imposed shock therapy on Mongolia, with disastrous results that caused terrible hardships for the Mongolian economy and people for many years. ’This talk will argue that this view is incorrect from beginning to end. First, Mongolia never underwent shock therapy, although there were some Mongolian economists who would have liked to, and some very partial steps toward it were indeed taken. Secondly, to the extent that it was tried it was a purely Mongolian initiative; the IFIs never imposed or even proposed any such agenda. Thirdly, and most importantly, the very real shock that the Mongolian economy and population experienced in the early 1990s was due to the abrupt end to the massive support that the Soviet Union had been providing to Mongolia in the 1980s, and to the collapse of COMECON trading arrangements into which Mongolia had been fully integrated. The reforms and external assistance from the IFIs and others were an attempt to moderate and overcome that shock; they were in no way the cause of the shock.
Өнгөрсөн 30 жилд Монгол улсын шилжилтийн талаар туйлийн оновчгүй үзэл өргөн дэлгэрчээ. Тус үзлийг нэг өгүүлбэрт багтаан илтгэвэл "Олон улсын санхүүгийн байгууллагууд Монгол улсад шок эмчилгээний бодлого тулгаж үүний үр дүнд Монголын эдийн засаг хийгээд монголчууд аймшигтай зовлон туулсан." гэж болох юм. Энэхүү лекц/ярилцлагаар дээрх үзэл эхнээсээ дуустал буруу болохыг батлахыг оролдоно. Нэгдүгээрт, Монгол улс шок эмчилгээ "хийлгэж байгаагүй - гэхдээ зарим монгол эдийн засагч нар шок эмчилгээ хийхийг үнэхээр хүсч байсан бөгөөд тодорхой алхамуудыг авч байсан. Хоёрдугаарт, саяхь алхамууд Монголын талын санаачлага байсан бөгөөд ОУСБ-ууд шок эмчилгээг тулгах битгий хэл санал болгож байгаагүй. Гуравдугаарт буюу хамгийн чухал нь 1990-ээд онд Монголын эдийн засаг болон хүн амын мэдэрсэн жинхэнэ бодит шок бол ЗХУ-ын 1980-аад онд Монгол улсад үзүүлж байсан тусламж дэмжлэг гэнэт зогсож ЭЗХТЗ (Эдийн засгийн харилцан туслалцах зөвлөл)-ийн худалдааны тогтолцоо нурж унасны үр дагавар юм. ОУСБ-ын шинэчлэл, гадаадын туслалцаа нь шокийн үр нөлөөг бууруулж даван туулахад туслах гэсэн оролдого бөгөөд шокийн үүсгэгч хэрхэвч биш юм.

Bill Bikales is an economist whose work focuses on economic and social development in China and Mongolia, in each of which he has served in senior advisory positions, including work as an advisor to the Mongolian Prime Minister’s Office from 1995-2001 and a recent stint as the Lead Economist in the Office of the United Nations Resident Coordinator in China, in addition to earlier senior posts in China for UNICEF and UNDP. He has also held long-term positions in Ukraine and the Philippines, where he served for three years as Southeast Asia Principal Economist at the Asian Development Bank. He is currently working on a multisectoral assessment of Post-Communist Mongolia’s transition to a market economy and continuing his research into fresh perspectives on China’s poverty alleviation achievements and challenges.
Билл Бикалес нь Хятад болон Монголын эдийн засаг, нийгмийн хөгжилд төвлөрсөн ажилтай эдийн засагч ба тус улсуудад ахлах зөвлөхийн төвшинд ажиллаж байсан туршлагатай. Монгол улсад 1995-2001 онд Засгийн газрын Хэрэг эрхлэх газарт зөвлөхөөр ажиллаж байв. Хятад улсад НҮБ-ын Хүүхдийн сан болон Хөгжлийн хөтөлбөрт ахлан албан тушаал хашиж байсан ба хамгийн сүүлд Хятад улс дахь НҮБ-ын Суурийн төлөөлөгчийн газрын Тэргүүлэх эдийн засагчаар ажилласан. Түүнчлэн Украйн, Филлиппин улсуудад урт хугацааны томилгоотой ажилласнаас Филлиппин улсад Азийн хөгжлийн банкины Зүүн-өмнөд Азийн орнуудын 1-р эдийн засагчаар ажиллажээ. Билл Бикалесийн сүүлийн үед "Монгол улсын зах зээлийн эдийн засагт шилжилтийн олон салбарын үнэлгээ", "Хятадын ядуурлыг буурулсан ололт амжилт хийгээд хүндрэл бэрхшээлийг харах шинэ өнцөг" зэрэг төслүүд дээр ажиллаж байна.